อิสราเอล20

เครื่องมือทางเทคโนโลยีที่ส่งไปยังกระบะปลูก
แปลงปลูกต้นหอมในเต็นท์
ปลูกบนดินสีขาว มีท่อยางหยดน้ำส่งสารอาหารและน้ำมาให้
น้ำที่ใช้ไหลลงไปข้างล่าง และไปรวมกันนำไปบำบัดกลับมาใช้ใหม่ ต้นหอมนี้ตัดได้ 8 ครั้ง
นี่คนงานชาวอาหรับอยู่กะกลางวัน
รูปคนงานไทยที่เราไปพูดคุยกับเขา

วันนี้วันจันทร์ที่ 5 วันที่ 20 ของการเดินทาง เราจะไปเยี่ยมคนงานไทยที่ไร่กัน และชมการเกษตรปลูกพืชบนโต๊ะ เมื่อวานได้พบคนงานไทยที่เป็นคริสเตียน 2 คนมาร่วมงานด้วย มีคนหนึ่งอยู่พิษณุโลก ได้รู้จักกับอ.สิทธิชัยไปแล้ว เขาทำงานครบ 5 ปี แล้วก็จะกลับไทย ได้ค่าจ้างเดือนละ 5 หมื่นบาท ถามเขา เขาบอกว่าคนงานอยู่ทางตอนใต้ของกรุงเยรูซาเล็ม วันนี้จะนั่งรถไปชั่วโมงครึ่งไปเยี่ยมพวกเขากัน และได้ทานอาหารไทยมื้อเที่ยงด้วยกับพวกเขา แฮ่ม.. ไม่ได้ทานอาหารไทยมาเกือบเดือนแล้ว

เมื่อผมกลับมาไทยแล้ว ผมว่าจะเขียนบล็อกนี้ต่อ เป็นเรื่องข้อคิดต่างๆเกี่ยวกับพระคัมภีร์ที่ผมได้ประสบพบพานมา ก็จะมาแบ่งปันไว้ตรงนี้ รวมทั้งจะรวบรวมข่าวคราวการฟื้นฟูในไทยเอาไว้เป็นประวัติศาสตร์ที่พระเจ้าได้ลงมาทำการเคลื่อนไหว โปรดอธิษฐานเผื่อผมผู้เขียนด้วยครับ

สายๆหน่อยก็เริ่มออกเดินทางไปชมการทำพืชบนโต๊ะของชาวอิสราเอล พืชที่เขาปลูกคือต้นหอม คนอื่นๆ อาจปลูกพืชหรือผักบนดินชนิดต่างๆ แต่คนนี้ทำบนโต๊ะ เขาได้อธิบายขั้นตอนการทำตั้งแต่การใช้น้ำทุกเม็ดอย่างมีคุณค่า (อาจเทียบกับบ้านเราไม่ได้ เพราะเรามีน้ำเหลือเฟือ แต่ของเขาไม่) น้ำที่ใช้ไปแล้ว ก็ไม่ให้น้ำทิ้งไปเปล่าๆ รวบรวมน้ำนั้น กลับมาบำบัดและนำไปใช้ต่อไป มีคอมพิวเตอร์ควบคุมว่าสภาพอากาศเป็นอย่างไร ความชื้นเท่าไหร่ และต้องหยดน้ำลงไปจำนวนเท่าไรจึงพอดี สายอาหารเขาก็ส่งไปตามสายยาง ควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์อีกเช่นเคย เขาพาไปดูการปลูกต้นหอมในโรงปลูก มีการควบคุมอุณหภูมิและแมลงไม่ให้ไปทำลายพืชผลของเขา ดินที่ใช้ปลูกบนโต๊ะ เป็นสีขาวๆนำเข้ามาจากประเทศกรีก นำที่ใช้หยดแต่ละต้น เมื่อหยดแล้วก็จะซึมลงไปในกระบะปลูกของเขา แล้วก็รวบรวมกลับบำบัดและนำไปใช้ใหม่ ต้นหอมเขาตัดได้ 8 ครั้ง ดินขาวนั้นใช้ได้(ถ้าจำไม่ผิด) 10 ปี ปลูกบนโต๊ะได้ผลมากกว่าปลูกบนดิน 8 เท่า เขาพาไปดูห้องควบคุมกระบวนการ และพาไปดูคนงานชาวอาหรับที่กำลังตัดต้นหอม แพ็คใส่กล่อง พาไปดูห้องควบคุมอุณหภูมิก่อนส่งไปจุดหมายปลายทาง

เมื่อคุยกับเจ้าของเกษตรกรเสร็จ ก็ไปคุยกับคนงานไทยต่อ พวกเขามารอเราอยู่แล้ว มีกัน 10 กว่าคนในไร่นี้ เราทำอาหารเลี้ยงพวกเขา และแบ่งปันคำพยาน และนำร้องเพลงต่างๆ ทั้งหมดที่อยู่ในไร่นี้เป็นชาวอีสานจากจังหวัดต่างๆทั้งหมด เขาทำงานตั้งแต่บ่ายสองครึ่งถึงตีสี่ทุกวัน ค่าแรงคิดเป็นรายชั่วโมง ปลูกพืชผักของไทยไว้ทานเอง ส่งเงินกลับเมืองไทยผ่านนายจ้าง ฝากซื้อของจากไทยด้วยเช่นกัน มีเนื้อจระเข้ เนื้อกวาง เนื้อวัว รับประทานดีกว่าพวกเราเสียอีก เพราะแถวนั้นเป็นฟาร์มสัตว์ จะไม่ดีก็ตรงที่ห่างไกลจากคนที่เรารักและเขารักเรา คนงานที่นี่พูดภาษาฮีบรูได้ด้วยแฮะ! คุยอยู่กับพวกเขาจนใกล้ได้เวลาทำงาน จึงแยกย้ายกันไป ในที่สุดก็ถึงเวลาที่เราต้องกลับบ้าง ใช้เวลาเดินทางชั่วโมงกว่า กว่าจะกลับมาถึงเยรูซาเล็มก็เย็น ตอนกลับพยายามหาทางไปดูสถานที่ที่ดาวิดฆ่าโกลิอัท คนแถวนั้นบอกไม่มีอะไร ไม่ต้องไปดู เราเลยกลับทันที เมื่อมาถึงโรงแรมก็ได้ทราบว่าแถวที่เราพักนั้นตำรวจทหารมาจับตัวเด็กวัยรุ่นไปหลายคนทีเดียว ปัญหาเริ่มมาจากเด็กฮีบรูกับเด็กอาหรับทะเลาะกัน แล้วก็บานปลายกลายมาเป็นจลาจลในแต่ละพื้นที่

วันนี้ก็จบกิจกรรมแต่เพียงเท่านี้ พรุ่งนี้เช้าว่าง แต่ตอนบ่ายจะไปเดิน Marching Jerusalem ร่วมกับพวกเขา 3 กม.