ภาพแกะมีอายุ
ภาพแกะอ่อน
วีดีโอฝูงแกะ
บทที่ 3 ฝูงแกะ
ชีวิตผู้เลี้ยงที่เกี่ยวข้องกับฝูงแกะ
สภาพของแกะที่ผู้เลี้ยงต้องดูแลเอาใจใส่
1) ฝ่ายธรรมชาติ
http://std.kku.ac.th/4931801242/behavior.html
คำจำกัดความของพฤติกรรม คือ การตอบสนองของสัตว์ต่อสิ่งแวดล้อมของมัน พื้นฐานความเข้าใจของพฤติกรรมแกะ จะทำให้เราบังคับมันได้ สำหรับแกะ และคนเลี้ยงแกะ มันจะทำให้เราเลิกเชื่ออีกเช่นกันว่า เหล่าแกะนั้นเป็นสัตว์ที่ งี่เง่า
พวกแกะเป็นสัตว์ที่มีการได้ยินเสียงที่ยอดเยี่ยมและมีสัญชาติญาณ การตามกลุ่มกันด้วย พวกมันจะวิ่งหนีจากสิ่งที่ทำให้พวกมันตกใจและจะรวมกลุ่มใหญ่เพื่อคุ้มครองกัน นี่เป็นการปกป้องฝูงจากผู้ล่าเท่านั้น นั่นเป็นการป้องกันภัยในฝูงมันเป็นการยากสำหรับผู้ล่าที่จะฉกฉวยเอาแกะออกไปจากฝูง สัญชาตญาณฝูงจะแตกต่างกันในสัตว์แต่ละชนิด
แกะจะแสดงทั้งการรวมฝูงที่เข้มแข็ง และสัญชาตญาณการตามกัน แกะเป็นสัตว์ขนปุยที่ดีเลิศที่ชอบสังคมที่สุด
เมื่อแกะตัวหนึ่งเคลื่อนที่ ตัวอื่นจะไปตามกัน แม้ว่ามันจะเป็นความคิดที่ไม่ค่อยเลิศก็ตามที สัญชาตญาณการรวมกลุ่มและการไปตามกันของแกะ เป็นสาเหตุของการที่แกะ 400 ตัวตายในทางตะวันออกของตุรกีเมื่อปี 2006 เมื่อแกะตัวหนึ่งในฝูงพยายามจะข้ามลำห้วยที่ลึกถึง 15 เมตร และแกะในฝูงก็ตามกันไป
เมื่อแรกเกิด ลูกแกะทั้งหลายจะถูกสอนให้ทำตาม สมาชิกที่แก่กว่าในฝูง แกะตัวเมีย(แม่แกะ)จะสนับสนุนให้ลูกแกะทำตามฝูงสมาชิกที่เป็นฝูงจะชักจูงให้ตัวอื่นทำตามเสมอ และตัวอื่นก็จะทำตามกันอย่างว่าง่าย ถ้ามีแกะตัวผู้อยู่ในฝูง มันจะเป็นผู้นำฝูงเสมอ
แกะเป็นสัตว์ที่ชอบอยู่กันเป็นสังคมมากๆ ในทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์พวกมันต้องการมองเป็นแกะตัวอื่นในความเป็นจริง แกะจะรู้สึกปลอดภัยเมื่อมันมองเห็นแกะตัวอื่นในกรณีที่มันถูกควบคุมให้เคลื่อนที่ไปหรือเมื่อมันถูกบังคับซึ่งจะขึ้นกับพฤติกรรมของสัตว์ การรวมกลุ่มตั้งแต่ 5 ตัวของแกะ เป็นสิ่งจำเป็นเสมอในการแสดงพฤติกรรมการรวมกลุ่มของมัน แกะจะรู้สึกปั่นป่วนอย่างมาก ถ้ามันถูกแยกออกจากฝูง
แกะให้ความปลอดภัยโดยเครื่องกลไก เป็นการเพิ่มการดูแลของมนุษย์ต่อแกะ ที่มีสัญชาติญาณรวมฝูงและการทำตามกัน ทำให้เรามีความง่ายในการเคลื่อนย้ายฝูงแกะจำนวนมากๆ การทำให้เชื่องในหลายๆรุ่น ของแกะที่เกิดใหม่จะเป็นลักษณะเฉพาะในแกะรุ่นต่อไป การทำให้เชื่องจะไม่ทำให้สัตว์ก้าวเร้า ความเชื่องเป็นนิสัยของแกะ และสามารถสอนให้เชื่องและอ่อนน้อมง่ายกว่าในคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้หญิงและเด็กจะสอนง่ายกว่า
แกะเป็นหนึ่งในสัตว์ที่มีความเชื่อง และมันจะเป็นความเชื่องอย่างสมบูรณ์มันเป็นข้อสงสัยที่สัตว์พวกนี้ควรจะดำรงชีวิตอยู่ในป่าได้อย่างไร ถ้ามีอันตรายจากสัตว์ผู้ล่า เพราะมันเชื่องและถูกควบคุมได้ง่ายมาก
ประสาทสัมผัสของแกะ
ประสาทสัมผัสนั้นเป็นเครื่องมือที่สัตว์ใช้เพื่อตอบสนองต่อสิ่งแวดล้อมของพวกมัน แกะและสัตว์อื่นๆต่างมีประสาทสัมผัสทั้ง 5 ประการเหมือนกัน ได้แก่ การมองเห็น (sight), การได้ยิน (sound), การดมกลิ่น (smell), การรับรส (taste) and การสัมผัส (touch) ในฐานะที่เป็นสัตว์ที่เป็นเหยื่อ แกะต้องมีประสาทสัมผัสที่ดีเยี่ยมเพื่อการอยู่รอดอย่างปลอดภัยของพวกมัน
Sight (สายตา)
แกะต้องอาศัยสายตาอย่างมากมายเพื่อการมองเห็น นักพฤติกรรมศาสตร์ได้ศึกษาโครงสร้างของตำแหน่งตาของแกะ ซึ่งเป็นตำแหน่งตามปกติของแกะซึ่งเป็นสัตว์ที่เป็นเหยื่อ
แกะมีรูม่านตา(pupil)ที่ใหญ่มาก ที่มีรูปร่างเป็นมุมฉาก ลูกตาถูกวางที่ตำแหน่งด้านข้างของศีรษะทำให้แกะมีมุมมองของสายตาที่กว้างมาก เพียงแค่เคลื่อนไหวศีรษะเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และสามารถมองกวาดสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวมันได้ ระดับสายตาที่แกะมองเห็นมีระยะระหว่าง 191 ถึง 306 องศา ขึ้นกับขนบนหน้าของมัน
แต่อย่างไรก็ตามแกะมีการมองเห็นที่เป็นความลึกเล็กน้อย (ลักษณะที่เป็น 3 มิติ) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าพวกมันเคลื่อนที่ด้วยความตื่นตัวว่องไว นี่คือสิ่งที่บอกว่าทำไมพวกมันจึงหยุดบ่อยๆ เพื่อจะตรวจดูบางอย่างอย่างใกล้ชิด แกะมีปัญหาในการที่จะเลือกรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ เช่น ช่องว่างที่สร้างโดยบางส่วนของประตุรั้ว
พวกมันมีแนวโน้มในการหลบหลีก การแบ่งแยกระหว่างที่มืดกับสว่าง พวกมันจะไม่ชอบเมื่อไปในที่ที่พวกมันไม่สามารถมองเห็นได้
ในหลายปีที่ผ่านมา มีความเชื่อว่า แกะและสัตว์ปศุสัตว์อื่นไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เป็นสีได้ แต่เมื่อเร็วๆนี้ ได้มีการพิสูจน์แล้วว่า สัตว์ปศุสัตว์มี cones ที่ใช้ในการมองเห็นสี การวิจัยแสดงโดย พวกมันสามารถแยกความแตกต่างระหว่างสีได้ แต่ก็ยังมีการมองเห็นที่ไม่เท่ามนุษย์
Hearing (การได้ยิน)
แกะมีการได้ยินที่ดีเยี่ยม พวกมันสามารถขยายความถี่ และบอกตำแหน่งของเสียงที่ได้ยินด้วย
ในความเป็นจริง เสียงนั้นมาถึงหูในเวลาที่แตกต่างกัน แกะจะตกใจทันทีในเสียงที่ดัง เช่น เสียงตะโกน หรือเสียงเห่า การตอบสนองต่อเสียงที่ดังและเสียงที่ไม่เป็นธรรมชาติอื่นๆ แกะจะกระวนกระวาย ทำให้จัดการกับแกะยากขึ้น เพื่อที่จะผ่อนคลายความเครียดจาก hormones ผู้จัดการควรพูดให้แกะเงียบเสียงร้อง แกะจะไม่ทำงานในขณะที่มีเสียงเห่าของสุนัข
Smell (การดมกลิ่น)
แกะมีการรับกลิ่นที่ดีเยี่ยม อวัยวะ ดมกลิ่นของพวกมันมีการพัฒนาที่สูงกว่าคนมาก แกะสามารถจำกลิ่นของผู้ล่าได้ กลิ่นช่วยแกะตัวผู้ในการที่จะบอกที่อยู่ของตัวเมียที่เป็นสัดและช่วยแกะตัวเมียในการที่จะรู้ตำแหน่งของลูกแกะ แกะจะใช้ประสาทสัมผัสเกี่ยวกับการดมกลิ่นเพื่อจะรู้ที่อยู่ของน้ำ หญ้า แหละอาหาร แกะจะเคลื่อนที่ไปตามกลิ่นนั้น
Touch (การสัมผัส)
เนื่องจากร่างกายส่วนใหญ่ของแกะนั้นถูกปกคลุมด้วยขนปุยหรือขนหยาบ ริมฝีปากและช่องปากและบางทีหูด้วย มีการปรับตัวเพื่อการรับความรู้สึกที่ดี นี่เป็นสิ่งที่บอกว่าทำไม ที่สันจมูกของมันรับสัญญาณสื่อสารได้ ความรู้สึกสัมผัสนี้สำคัญในการตอบสนองกันระหว่างสัตว์ด้วยกัน ลูกแกะใช้ติดต่อระหว่างแม่ของมัน แกะตัวเมียตอบสนองพฤติกรรมสัมผัสนี้ในหลายวิธี เช่น การลดลงของน้ำนม กลุ่มของสัตว์จะมีการใช้ร่างกายเพื่อติดต่อสื่อสารกันด้วยความสงบ
Taste (การรับรส)
แกะมีความสามารถที่จะแยกความแตกต่างของรสชาติอาหารได้ พวกมันจะสามารถเลือกอาหารที่ทำให้พวกมันมีความสมดุลในตัวเอง และทำให้พวกมันรู้สึกดีขึ้น
Normal sheep behavior (พฤติกรรมที่ปกติของแกะ)
การเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมที่ปกติสามารถเป็นเครื่องหมายที่บอกว่าแกะไม่สบาย เช่น ปกติแกะส่วนใหญ่มีพฤติกรรมปกติคือจะรวมกลุ่มกัน เมื่อแกะหรือลูกแกะแยกออกจากฝูงเป็นไปได้ที่จะแสดงว่ามันไม่สบาย ยกเว้นมันสูญหายไป แม้ว่าแกะตัวสุดท้ายจะผ่านประตูรั้วควรสงสัยว่ามันไม่รู้สึกดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าปกติมันผ่านไปเป็นตัวที่หนึ่ง
ความอยากอาหารก็เป็นอีกอย่างที่เป็นตัวชี้สุขภาพของแกะ แกะที่มีสุขภาพดีจะมีพฤติกรรมการกินและการเคี้ยวเอื้องที่เป็นปกติ พวกมันจะเคี้ยวเอื้องหลายชั่วโมงในแต่ละวัน แกะที่มีสุขภาพดีจะมีความอยากกินอาหาร มันแทบจะหิวเป็นปกติ พวกมันจะกินมากไปถ้าเราอนุญาตมัน แกะจะส่งเสียงร้องแบะๆ บอกว่ามันหิวแล้ว ถ้าแกะไม่มีความอยากอาหารเป็นสิ่งผิดปกติที่พบได้ง่ายแสดงว่าแกะป่วย และในเวลาเดียวกัน อาหารเป็นสิ่งวิเศษที่กระตุ้นดลใจพวกมัน นอกจากฝูงสุนัขที่ดี ถังของเมล็ดข้าวเป็นปกติที่จะชุมนุมและเคลื่อนย้ายแกะ ให้อาหารพวกเมล็ดข้าว ดูแลแกะเป็นมิตรและแทบจะไม่ทำให้กลัวโดยคน
แกะใช้เวลาประมาณ 15 % ของแต่ละวันในการนอน แต่อาจนอนลงและพักผ่อนในเวลาอื่นๆ ในเวลาพักผ่อนพวกมันจะถ่ายอุจจาระและยืดเส้นยืดสาย แกะจะฝืนใจมากในเวลาที่มันเจ็บปวด แกะจะใช้เวลานานที่จะนอนลงถ้ามันเจ็บปวด แกะจะไม่สามารถผ่อนคลายภายใต้ความกดดัน การเคี้ยวบดฟันก็เป็นอีกสัญญาณที่บอกว่าแกะเจ็บปวด
ลูกแกะขี้เล่น ( playful lambs )
สำหรับลูกแกะต้องหมั่นดูแล 1-2 ครั้งต่อชั่วโมง ระหว่างสัปดาห์แรก ลูกแกะจะร้อง แบะๆ อยู่ตลอดเวลาซึ่งเป็นไปได้มากที่มันหิวและอาหารไม่เพียงพอ และจะลดลงเมื่อมันเติบโตขึ้น ลูกแกะจะนอน วันละ 8-12 ชั่วโมงต่อวัน ในเลาที่มันงีบหลับ มันจะมองหาแม่ของมันและเข้าไปนอนใกล้ๆแม่ของมันเท่าที่จะเป็นไปได้ ลูกแกะส่วนมากจะร่าเริงมาก มันจะเล่นกันเป็นกลุ่มซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา ลูกแกะรักที่จะปีนป่าย เพราะธรรมชาติของมันคืออยากรู้อยากเห็นสิ่งรอบๆตัวมัน และความอยากรู้อยากเห็นนี้เองทำให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นได้ง่ายๆ และเมื่อลูกแกโตขึ้น มันจะใช้เวลาอยู่กับแม่น้อยลงและใช้เวลากับเพื่อนมากขึ้น มันจะให้เวลาส่วนมากเพื่อค้นหาอาหาร และเล่นลดลงหลังจากมันอายุ 4 เดือน
การเฝ้าระวังของแกะตัวผู้ ( watch out for rams)
แม้ว่าปกติแล้วแกะจะเป็นสัตว์ทีเชื่อง ไม่ดุร้าย แต่ไม่ใช่ส่วนมากของแกะตัวผู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูผสมพันธุ์ แกตัวผู้จะดุร้ายมาก และเป็นสาเหตุของบาดแผล และอาจตายได้ แกะตัวผู้ไม่เคยไว้ใจแม้มันจะดูเป็นมิตรคล้ายสัตว์เลี้ยงก็ตาม และที่สำคัญควรจำไว้เสมอว่า แกะตัวผู้ไม่เคยหันหลังให้คุณ ไม่ควรให้เด็กเข้าใกล้แกะตัวผู้ในฤดูผสมพันธุ์
การเอาหัวชนเป็นธรรมชาติและพฤติกรรมการเรียนรู้ของแกะ แกะตัวผู้มีการเอาหัวชนกันมากในฤดูการชนเขาและตอนที่แกะตัวเมียเป็นสัด การชนหัวนำไปสู่การคัดเลือกผู้นำฝูง การทำแบบนี้เป็นพฤติกรรมที่ท้าทายหรือดุร้าย ในปกติ แกะตัวผู้มองคุณเป็นส่วนหนึ่งของฝูงมันและต้องการที่จะเป็นผู้นำคุณ ในบางเวลาเท่านั้นที่แกะตัวเมียจะดุร้ายหลังจากคลอด เพื่อปกป้องลูกของมัน
แกะโง่ไหม ?
แกะได้ขึ้นชื่อในเรื่องความโง่มานานแล้ว เพราะพฤติกรรมของมันที่ชอบอยู่เป็นกลุ่ม ไม่มีสัญชาตญาณเฉพาะตัว และขาดความคิดริเริ่ม แต่พวกมันเชื่องและไม่ก้าวร้าว แต่พวกมันสามารถคำรามได้ในบางกรณี
แกะที่หิวจะทำลายแนวป้องกัน
แกะที่หิวใน Yorkshire Moors จะทำลายแนวป้องกันสวนของหมู่บ้าน โดยมันจะนอนหมอบลงกับพื้น และกลิ้งหมุนตัวจนกระทั่งแนวป้องกันราบไป
การจดจำของแกะตัวเมีย
แกะมีความจำดี โดยจำจากใบหน้าได้ดี มันสามารถจำใบหน้าแกะด้วยกันได้มากกว่า 50 ตัวได้นานถึง 2 ปี และยังสามารถจำใบหน้าคนเลี้ยงได้ดีอีกด้วย
ความมหัศจรรย์ของแกะ
แกะมีการเรียนรู้แบบจดจำเพื่อนำไปปรับปรุงหรือแก้ไข โดยการทดลองโดยทดสอบให้แกะเดินอยู่ในเขาวงกต วันแรกแกะใช้เวลาเฉลี่ย 90 นาทีในการหาทางออก ทำเช่นนี้จนถึงวันที่ 3 พบว่า แกะใช้เวลาลดลงถึง 2-3 เท่า และทดลองต่อมาหลายวันแกะเดินออกมาได้โดยไม่ผิดเลย
แกะรักษาตัวเองได้
แกะสามารถรักษาตัวเองได้ โดยเรียนรู้ที่จะกินอาหารที่ทำให้พวกมันรู้สึกดี
แกะจ่าฝูง
แกะจ่าฝูงสายพันธุ์ Icelandic มีความสามารถพิเศษที่สามารถนำฝูงแกะของตนกลับบ้านแม้จะต้องผ่านหิมะ พายุน้ำแข็ง ข้ามแม่น้ำ และสิ่งกีดขวามต่างๆ
2) ในพระคัมภีร์
มีข้อเสียอยู่บ้างเกี่ยวกับนิสัยของแกะ คือ มันหลงทางและเจิ่นไปง่ายๆ เพราะเหตุนี้แกะจึงมักถูกนำมาเปรียบเทียบกับมนุษย์ ซึ่งก็หลงเจิ่นไปได้ง่ายๆเช่นเดียวกัน (อิสยาห์ 53:6, มัทธิว 10:6, 18:12) แกะจำเป็นต้องมีผู้เลี้ยง เพื่อป้องกันอันตรายให้มัน และเป็นผู้นำมัน ความจริงเรื่องแกะและผู้เลี้ยงนี้ ก็ได้ใช้อธิบายเปรียบเทียบเกี่ยวกับมนุษย์ด้วย คือ มนุษย์จำต้องมีพระเจ้าเป็นผู้ทรงนำ (กันดารวิถี 27:17, มัทธิว 10:16, ยอห์น 10:11, 27, 21:15-17, 1เปโตร 5:1-4)
2.1 อะไรที่ทำอันตรายต่อฝูงแกะได้บ้าง
Matt 7:15 “ท่านทั้งหลายจงระวังผู้เผยพระวจนะเท็จ ที่มาหาท่านนุ่งห่มดุจแกะ แต่ภายในเขาร้ายกาจดุจหมาป่า
• ผู้เผยพระวจนะเท็จ ปลอมตัวมารูปลักษณ์เหมือนแกะ แต่ข้างในร้ายกาจเหมือนหมาป่า
Matt 9:36 และเมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นประชาชนก็ทรงสงสารเขา ด้วยเขาถูกรังควานและไร้ที่พึ่งดุจฝูงแกะไม่มีผู้เลี้ยง
Matt 26:31 ครั้งนั้นพระเยซูตรัสกับเหล่าสาวกว่า “ในคืนวันนี้ท่านทุกคนจะทิ้งเรา ด้วยมีคำเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า เราจะประหารผู้เลี้ยงแกะ และแกะฝูงนั้น จะกระจัดกระจายไป
Mark 14:27 พระเยซูจึงตรัสกับเหล่าสาวกว่า “ท่านทุกคนจะทิ้งเรา ด้วยมีคำเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า ‘เราจะประหารผู้เลี้ยงแกะ และแกะฝูงนั้นจะกระจัดกระจายไป’
• ถูกรังควาน ไร้ที่พึ่ง เพราะไม่มีผู้เลี้ยง
Matt 12:11 พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า “ถ้าผู้ใดในพวกท่านมีแกะตัวเดียวและแกะตัวนั้นตกบ่อในวันสะบาโต ผู้นั้นจะไม่ฉุดลากแกะตัวนั้นขึ้นหรือ
Matt 12:12 มนุษย์คนหนึ่งย่อมประเสริฐยิ่งกว่าแกะมากทีเดียว เหตุฉะนั้นจึงอนุญาตให้ทำการดีได้ในวันสะบาโต”
Matt 12:13 แล้วพระองค์ตรัสกับคนมือลีบนั้นว่า “จงเหยียดมือออกเถิด” เขาก็เหยียดออก และมือนั้นก็หายเป็นปกติเหมือนมืออีกข้างหนึ่ง
Matt 12:14 ฝ่ายพวกฟาริสีก็ออกไปปรึกษากันว่า จะทำอย่างไรจึงจะฆ่าพระองค์ได้
• ต้องช่วยแกะ เมื่อแกะเดินออกนอกทาง ตกหลุมตกบ่อ
Matt 15:24 พระองค์ตรัสตอบว่า “เรามิได้รับใช้มาหาผู้ใด เว้นแต่แกะหลงของวงศ์วานอิสราเอล”
Matt 18:12 ท่านทั้งหลายคิดเห็นอย่างไร ถ้าผู้หนึ่งมีแกะอยู่ร้อยตัว ตัวหนึ่งหลงหายไปจากฝูง ผู้นั้นจะไม่ละแกะเก้าสิบเก้าตัวไว้บนภูเขา แล้วไปเที่ยวหาตัวที่หายนั้นหรือ
Matt 18:13 เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ถ้าผู้นั้นพบแกะตัวที่หาย เขาจะมีความเปรมปรีดิ์ยิ่งกว่าที่มีแกะเก้าสิบเก้าตัวที่มิได้หลงหายนั้น
Matt 18:14 อย่างนั้นแหละ พระบิดาของท่านผู้ทรงสถิตในสวรรค์ ไม่ทรงปรารถนาให้ผู้เล็กน้อยเหล่านี้สักคนหนึ่งพินาศไปเลย
• ช่วยแกะที่หลงหายไปจากฝูง
2.2 สิ่งที่ควรทำ
Matt 10:6 แต่ว่าจงไปหาแกะหลงของวงศ์วานอิสราเอลนั้นดีกว่า
Matt 10:7 จงไปพลางประกาศพลางว่า ‘แผ่นดินสวรรค์มาใกล้แล้ว’
Matt 10:8 จงรักษาคนเจ็บป่วยให้หาย คนตายแล้วให้ฟื้น คนโรคเรื้อนให้หายสะอาด และจงขับผีให้ออก ท่านทั้งหลายได้รับเปล่าๆ จงให้เปล่าๆ
Matt 10:9 อย่าหาเหรียญทองคำหรือเงินหรือทองแดงไว้ในไถ้ของท่าน
Matt 10:10 หรือย่ามใช้ตามทาง หรือเสื้อ หรือถือไม้เท้า หรือสวมรองเท้า เพราะว่าผู้ทำงานสมควรจะได้อาหารกิน
Matt 10:11 เมื่อท่านมาถึงนครใดหรือหมู่บ้านใด จงสืบดูว่าใครเป็นคนเหมาะสมในที่นั้น แล้วจงไปอาศัยกับผู้นั้น จนกว่าจะจากไป
Matt 10:12 ขณะเมื่อขึ้นเรือน จงให้พรแก่ครัวเรือนนั้น
Matt 10:13 ถ้าครัวเรือนนั้นสมควรรับพร ก็ให้สันติสุขของท่านอยู่กับเรือนนั้น แต่ถ้าครัวเรือนนั้นไม่สมควรรับพร ก็ให้สันติสุขนั้นกลับคืนมาสู่ท่านอีก
Matt 10:14 ถ้าผู้ใดไม่ต้อนรับท่านทั้งหลายและไม่ฟังคำของท่าน เมื่อจะออกจากเรือนนั้นเมืองนั้น จงสะบัดผงคลีที่ติดเท้าของท่านออกเสีย เพื่อแสดงว่าท่านไม่รับผิดชอบต่อไป
Matt 10:15 เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ในวันพิพากษานั้น โทษของเมืองโสโดม และเมืองโกโมราห์จะเบากว่าโทษของเมืองนั้น
Matt 10:16 “ดูเถิด เราใช้พวกท่านไปดุจแกะอยู่ท่ามกลางหมาป่า เหตุฉะนั้นจงฉลาดเหมือนงู และไม่มีภัยเหมือนนกพิราบ
• ประกาศเรื่องแผ่นดินสวรรค์มาใกล้แล้ว :7
• รักษาคนเจ็บป่วย :8
• อยู่อาศัยกับผู้ที่ต้อนรับ :9-11
• ขอพระพรพระเจ้าสำหรับครัวเรือนนั้น :12-13
• สั่งสอนพระคำพระเจ้าให้แก่ครัวเรือนนั้นหรือเมืองนั้น :14-15
• พระเยซูใช้ให้เราไปอยู่ท่ามกลางคนทั้งหลาย โดยมีสติปัญญา :16
2.3 ผลในวันสุดท้าย
Matt 25:31 “เมื่อบุตรมนุษย์ทรงพระสิริเสด็จมากับทั้งหมู่ทูตสวรรค์ เมื่อนั้นพระองค์จะประทับบนพระที่นั่งอันรุ่งเรืองของพระองค์
Matt 25:32 บรรดาประชาชาติต่างๆ จะประชุมพร้อมกันต่อพระพักตร์พระองค์ และพระองค์จะทรงแยกมนุษย์ทั้งหลายออกเป็นสองพวก เหมือนอย่างผู้เลี้ยงแกะจะแยกแกะออกจากแพะ
Matt 25:33 ส่วนฝูงแกะนั้นจะทรงจัดให้อยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระองค์ แต่ฝูงแพะนั้นจะทรงจัดให้อยู่เบื้องซ้าย
Matt 25:34 ขณะนั้น พระมหากษัตริย์จะตรัสแก่บรรดาผู้ที่อยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระองค์ว่า ‘ท่านทั้งหลายที่ได้รับพระพรจากพระบิดาของเรา จงมารับเอาราชอาณาจักร ซึ่งได้ตระเตรียมไว้สำหรับท่านทั้งหลายตั้งแต่แรกสร้างโลก
Matt 25:35 เพราะว่าเมื่อเราหิว ท่านทั้งหลายก็ได้จัดหาให้เรากิน เรากระหายน้ำ ท่านก็ให้เราดื่ม เราเป็นแขกแปลกหน้า ท่านก็ได้ต้อนรับเราไว้
Matt 25:36 เราเปลือยกายท่านก็ได้ให้เสื้อผ้าเรานุ่งห่ม เมื่อเราเจ็บป่วยท่านก็ได้มาเยี่ยมเอาใจใส่เรา เมื่อเราต้องจำอยู่ในพันธนาคาร ท่านก็ได้มาเยี่ยมเรา’
Matt 25:37 เวลานั้นบรรดาผู้ชอบธรรมจะกราบทูลว่า ‘พระองค์เจ้าข้า ที่ข้าพระองค์เห็นพระองค์ทรงหิวหรือทรงกระหายน้ำ และได้จัดมาถวายแด่พระองค์แต่เมื่อไร
Matt 25:38 ที่ข้าพระองค์ได้เห็นพระองค์ทรงเป็นแขกแปลกหน้า และได้ต้อนรับไว้ หรือเปลือยพระกาย และได้สวมฉลองพระองค์ให้แต่เมื่อไร
Matt 25:39 ที่ข้าพระองค์เห็นพระองค์ประชวรหรือต้องจำอยู่ในพันธนาคาร และได้มาเฝ้าพระองค์นั้นแต่เมื่อไร’
Matt 25:40 แล้วพระมหากษัตริย์จะตรัสกับเขาว่า ‘เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ซึ่งท่านได้กระทำแก่คนใดคนหนึ่งในพวกพี่น้องของเรานี้ ถึงแม้จะต่ำต้อยเพียงไร ก็เหมือนได้กระทำแก่เราด้วย’
Matt 25:41 พระองค์จะตรัสกับบรรดาผู้ที่อยู่เบื้องซ้ายพระหัตถ์ของพระองค์ว่า ‘ท่านทั้งหลายผู้ต้องแช่งสาปจงถอยไปจากเรา เข้าไปอยู่ในไฟซึ่งไหม้อยู่เป็นนิตย์ ซึ่งเตรียมไว้สำหรับมารร้ายและสมุนของมันนั้น
Matt 25:42 เพราะว่าเมื่อเราหิวท่านก็มิได้ให้เรากิน เรากระหายน้ำท่านก็มิได้ให้เราดื่ม
Matt 25:43 เราเป็นแขกแปลกหน้า ท่านก็ไม่ได้ต้อนรับเราไว้ เราเปลือยกาย ท่านก็ไม่ได้ให้เสื้อผ้าเรานุ่งห่ม เราเจ็บป่วยและต้องจำอยู่ในพันธนาคาร ท่านไม่ได้เยี่ยมเรา’
Matt 25:44 เขาทั้งหลายจะทูลว่า ‘พระองค์เจ้าข้า ที่ข้าพระองค์ได้เห็นพระองค์ทรงหิวหรือทรงกระหายน้ำ หรือทรงเป็นแขกแปลกหน้าหรือเปลือยพระกาย หรือประชวร หรือต้องจำอยู่ในพันธนาคาร และข้าพระองค์มิได้ปรนนิบัติพระองค์นั้นแต่เมื่อไร’
Matt 25:45 เมื่อนั้นพระองค์จะตรัสกับเขาว่า ‘เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ซึ่งท่านมิได้กระทำแก่ผู้ต่ำต้อยที่สุดสักคนหนึ่งในพวกนี้ ก็เหมือนท่านมิได้กระทำแก่เราด้วย’
Matt 25:46 และพวกเหล่านี้จะต้องออกไปรับโทษอยู่เป็นนิตย์ แต่ผู้ชอบธรรมจะเข้าสู่ชีวิตนิรันดร์”
• แยกแกะออกจากแพะ แยกผู้ชอบธรรมออกมาจากผู้ที่ต้องรับโทษ รับพระพรรับราชอาณาจักรเพราะพวกเขาต้อนรับพระองค์ ผู้ต้องแช่งสาปจะอยู่ในไฟที่ซึ่งมารร้ายและสมุนของมันอยู่เพราะพวกเขาไม่ได้ต้อนรับพระองค์
• สิ่งที่ปฏิบัติกับคนเล็กน้อยเป็นเหมือนการปฏิบัติต่อพระเจ้า
3. สิ่งที่เป็นอันตรายต่อฝูงแกะที่ได้กล่าวไว้ในพระคัมภีร์
ชีวิตมนุษย์ประกอบไปด้วยสามส่วน ร่างกาย จิตใจ จิตวิญญาณ ทั้งสามส่วนมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกัน เราควรให้ข้อแนะนำแก่ฝูงแกะให้ระมัดระวังชีวิตทั้งสามส่วนนี้
ก. ร่างกาย ดูแลร่างกายให้มีสุขภาพที่แข็งแรง สมวัย ตรวจสุขภาพร่างกายเป็นประจำ
ข. จิตใจ เมื่อร่างกายอ่อนแอก็ส่งผลต่อจิตใจของเราด้วย
ค. จิตวิญญาณ จิตใจไม่ปกติ จิตวิญญาณก็พลอยไม่ปกติไปด้วย จิตวิญญาณต้องรับการเลี้ยงดูเติบโตขึ้นด้วยพระวจนะของพระเจ้า
การภาวนาพระคำ จดบันทึกสิ่งที่จะเป็นอันตรายต่อชีวิตเรา ที่เราได้เห็นจากพระคัมภีร์ แล้วใช้แบ่งปันกันในชั่วโมงที่ 10
การบ้าน – ให้อ่านหนังสือพระกิตติคุณ 4 เล่ม
ประทับใจผู้เลี้ยงแบบพระคริสต์ จากพระกิตติคุณ 4 เล่ม
ให้ผู้เรียนอ่านและบันทึกสิ่งที่ประทับใจจากชีวิตผู้เลี้ยงแบบพระเยซู
เสียงแกะร้องด้วยความตกใจ
ภาพแกะอ่อน
วีดีโอฝูงแกะ
บทที่ 3 ฝูงแกะ
ชีวิตผู้เลี้ยงที่เกี่ยวข้องกับฝูงแกะ
สภาพของแกะที่ผู้เลี้ยงต้องดูแลเอาใจใส่
1) ฝ่ายธรรมชาติ
http://std.kku.ac.th/4931801242/behavior.html
คำจำกัดความของพฤติกรรม คือ การตอบสนองของสัตว์ต่อสิ่งแวดล้อมของมัน พื้นฐานความเข้าใจของพฤติกรรมแกะ จะทำให้เราบังคับมันได้ สำหรับแกะ และคนเลี้ยงแกะ มันจะทำให้เราเลิกเชื่ออีกเช่นกันว่า เหล่าแกะนั้นเป็นสัตว์ที่ งี่เง่า
พวกแกะเป็นสัตว์ที่มีการได้ยินเสียงที่ยอดเยี่ยมและมีสัญชาติญาณ การตามกลุ่มกันด้วย พวกมันจะวิ่งหนีจากสิ่งที่ทำให้พวกมันตกใจและจะรวมกลุ่มใหญ่เพื่อคุ้มครองกัน นี่เป็นการปกป้องฝูงจากผู้ล่าเท่านั้น นั่นเป็นการป้องกันภัยในฝูงมันเป็นการยากสำหรับผู้ล่าที่จะฉกฉวยเอาแกะออกไปจากฝูง สัญชาตญาณฝูงจะแตกต่างกันในสัตว์แต่ละชนิด
แกะจะแสดงทั้งการรวมฝูงที่เข้มแข็ง และสัญชาตญาณการตามกัน แกะเป็นสัตว์ขนปุยที่ดีเลิศที่ชอบสังคมที่สุด
เมื่อแกะตัวหนึ่งเคลื่อนที่ ตัวอื่นจะไปตามกัน แม้ว่ามันจะเป็นความคิดที่ไม่ค่อยเลิศก็ตามที สัญชาตญาณการรวมกลุ่มและการไปตามกันของแกะ เป็นสาเหตุของการที่แกะ 400 ตัวตายในทางตะวันออกของตุรกีเมื่อปี 2006 เมื่อแกะตัวหนึ่งในฝูงพยายามจะข้ามลำห้วยที่ลึกถึง 15 เมตร และแกะในฝูงก็ตามกันไป
เมื่อแรกเกิด ลูกแกะทั้งหลายจะถูกสอนให้ทำตาม สมาชิกที่แก่กว่าในฝูง แกะตัวเมีย(แม่แกะ)จะสนับสนุนให้ลูกแกะทำตามฝูงสมาชิกที่เป็นฝูงจะชักจูงให้ตัวอื่นทำตามเสมอ และตัวอื่นก็จะทำตามกันอย่างว่าง่าย ถ้ามีแกะตัวผู้อยู่ในฝูง มันจะเป็นผู้นำฝูงเสมอ
แกะเป็นสัตว์ที่ชอบอยู่กันเป็นสังคมมากๆ ในทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์พวกมันต้องการมองเป็นแกะตัวอื่นในความเป็นจริง แกะจะรู้สึกปลอดภัยเมื่อมันมองเห็นแกะตัวอื่นในกรณีที่มันถูกควบคุมให้เคลื่อนที่ไปหรือเมื่อมันถูกบังคับซึ่งจะขึ้นกับพฤติกรรมของสัตว์ การรวมกลุ่มตั้งแต่ 5 ตัวของแกะ เป็นสิ่งจำเป็นเสมอในการแสดงพฤติกรรมการรวมกลุ่มของมัน แกะจะรู้สึกปั่นป่วนอย่างมาก ถ้ามันถูกแยกออกจากฝูง
แกะให้ความปลอดภัยโดยเครื่องกลไก เป็นการเพิ่มการดูแลของมนุษย์ต่อแกะ ที่มีสัญชาติญาณรวมฝูงและการทำตามกัน ทำให้เรามีความง่ายในการเคลื่อนย้ายฝูงแกะจำนวนมากๆ การทำให้เชื่องในหลายๆรุ่น ของแกะที่เกิดใหม่จะเป็นลักษณะเฉพาะในแกะรุ่นต่อไป การทำให้เชื่องจะไม่ทำให้สัตว์ก้าวเร้า ความเชื่องเป็นนิสัยของแกะ และสามารถสอนให้เชื่องและอ่อนน้อมง่ายกว่าในคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้หญิงและเด็กจะสอนง่ายกว่า
แกะเป็นหนึ่งในสัตว์ที่มีความเชื่อง และมันจะเป็นความเชื่องอย่างสมบูรณ์มันเป็นข้อสงสัยที่สัตว์พวกนี้ควรจะดำรงชีวิตอยู่ในป่าได้อย่างไร ถ้ามีอันตรายจากสัตว์ผู้ล่า เพราะมันเชื่องและถูกควบคุมได้ง่ายมาก
ประสาทสัมผัสของแกะ
ประสาทสัมผัสนั้นเป็นเครื่องมือที่สัตว์ใช้เพื่อตอบสนองต่อสิ่งแวดล้อมของพวกมัน แกะและสัตว์อื่นๆต่างมีประสาทสัมผัสทั้ง 5 ประการเหมือนกัน ได้แก่ การมองเห็น (sight), การได้ยิน (sound), การดมกลิ่น (smell), การรับรส (taste) and การสัมผัส (touch) ในฐานะที่เป็นสัตว์ที่เป็นเหยื่อ แกะต้องมีประสาทสัมผัสที่ดีเยี่ยมเพื่อการอยู่รอดอย่างปลอดภัยของพวกมัน
Sight (สายตา)
แกะต้องอาศัยสายตาอย่างมากมายเพื่อการมองเห็น นักพฤติกรรมศาสตร์ได้ศึกษาโครงสร้างของตำแหน่งตาของแกะ ซึ่งเป็นตำแหน่งตามปกติของแกะซึ่งเป็นสัตว์ที่เป็นเหยื่อ
แกะมีรูม่านตา(pupil)ที่ใหญ่มาก ที่มีรูปร่างเป็นมุมฉาก ลูกตาถูกวางที่ตำแหน่งด้านข้างของศีรษะทำให้แกะมีมุมมองของสายตาที่กว้างมาก เพียงแค่เคลื่อนไหวศีรษะเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และสามารถมองกวาดสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวมันได้ ระดับสายตาที่แกะมองเห็นมีระยะระหว่าง 191 ถึง 306 องศา ขึ้นกับขนบนหน้าของมัน
แต่อย่างไรก็ตามแกะมีการมองเห็นที่เป็นความลึกเล็กน้อย (ลักษณะที่เป็น 3 มิติ) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าพวกมันเคลื่อนที่ด้วยความตื่นตัวว่องไว นี่คือสิ่งที่บอกว่าทำไมพวกมันจึงหยุดบ่อยๆ เพื่อจะตรวจดูบางอย่างอย่างใกล้ชิด แกะมีปัญหาในการที่จะเลือกรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ เช่น ช่องว่างที่สร้างโดยบางส่วนของประตุรั้ว
พวกมันมีแนวโน้มในการหลบหลีก การแบ่งแยกระหว่างที่มืดกับสว่าง พวกมันจะไม่ชอบเมื่อไปในที่ที่พวกมันไม่สามารถมองเห็นได้
ในหลายปีที่ผ่านมา มีความเชื่อว่า แกะและสัตว์ปศุสัตว์อื่นไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เป็นสีได้ แต่เมื่อเร็วๆนี้ ได้มีการพิสูจน์แล้วว่า สัตว์ปศุสัตว์มี cones ที่ใช้ในการมองเห็นสี การวิจัยแสดงโดย พวกมันสามารถแยกความแตกต่างระหว่างสีได้ แต่ก็ยังมีการมองเห็นที่ไม่เท่ามนุษย์
Hearing (การได้ยิน)
แกะมีการได้ยินที่ดีเยี่ยม พวกมันสามารถขยายความถี่ และบอกตำแหน่งของเสียงที่ได้ยินด้วย
ในความเป็นจริง เสียงนั้นมาถึงหูในเวลาที่แตกต่างกัน แกะจะตกใจทันทีในเสียงที่ดัง เช่น เสียงตะโกน หรือเสียงเห่า การตอบสนองต่อเสียงที่ดังและเสียงที่ไม่เป็นธรรมชาติอื่นๆ แกะจะกระวนกระวาย ทำให้จัดการกับแกะยากขึ้น เพื่อที่จะผ่อนคลายความเครียดจาก hormones ผู้จัดการควรพูดให้แกะเงียบเสียงร้อง แกะจะไม่ทำงานในขณะที่มีเสียงเห่าของสุนัข
Smell (การดมกลิ่น)
แกะมีการรับกลิ่นที่ดีเยี่ยม อวัยวะ ดมกลิ่นของพวกมันมีการพัฒนาที่สูงกว่าคนมาก แกะสามารถจำกลิ่นของผู้ล่าได้ กลิ่นช่วยแกะตัวผู้ในการที่จะบอกที่อยู่ของตัวเมียที่เป็นสัดและช่วยแกะตัวเมียในการที่จะรู้ตำแหน่งของลูกแกะ แกะจะใช้ประสาทสัมผัสเกี่ยวกับการดมกลิ่นเพื่อจะรู้ที่อยู่ของน้ำ หญ้า แหละอาหาร แกะจะเคลื่อนที่ไปตามกลิ่นนั้น
Touch (การสัมผัส)
เนื่องจากร่างกายส่วนใหญ่ของแกะนั้นถูกปกคลุมด้วยขนปุยหรือขนหยาบ ริมฝีปากและช่องปากและบางทีหูด้วย มีการปรับตัวเพื่อการรับความรู้สึกที่ดี นี่เป็นสิ่งที่บอกว่าทำไม ที่สันจมูกของมันรับสัญญาณสื่อสารได้ ความรู้สึกสัมผัสนี้สำคัญในการตอบสนองกันระหว่างสัตว์ด้วยกัน ลูกแกะใช้ติดต่อระหว่างแม่ของมัน แกะตัวเมียตอบสนองพฤติกรรมสัมผัสนี้ในหลายวิธี เช่น การลดลงของน้ำนม กลุ่มของสัตว์จะมีการใช้ร่างกายเพื่อติดต่อสื่อสารกันด้วยความสงบ
Taste (การรับรส)
แกะมีความสามารถที่จะแยกความแตกต่างของรสชาติอาหารได้ พวกมันจะสามารถเลือกอาหารที่ทำให้พวกมันมีความสมดุลในตัวเอง และทำให้พวกมันรู้สึกดีขึ้น
Normal sheep behavior (พฤติกรรมที่ปกติของแกะ)
การเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมที่ปกติสามารถเป็นเครื่องหมายที่บอกว่าแกะไม่สบาย เช่น ปกติแกะส่วนใหญ่มีพฤติกรรมปกติคือจะรวมกลุ่มกัน เมื่อแกะหรือลูกแกะแยกออกจากฝูงเป็นไปได้ที่จะแสดงว่ามันไม่สบาย ยกเว้นมันสูญหายไป แม้ว่าแกะตัวสุดท้ายจะผ่านประตูรั้วควรสงสัยว่ามันไม่รู้สึกดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าปกติมันผ่านไปเป็นตัวที่หนึ่ง
ความอยากอาหารก็เป็นอีกอย่างที่เป็นตัวชี้สุขภาพของแกะ แกะที่มีสุขภาพดีจะมีพฤติกรรมการกินและการเคี้ยวเอื้องที่เป็นปกติ พวกมันจะเคี้ยวเอื้องหลายชั่วโมงในแต่ละวัน แกะที่มีสุขภาพดีจะมีความอยากกินอาหาร มันแทบจะหิวเป็นปกติ พวกมันจะกินมากไปถ้าเราอนุญาตมัน แกะจะส่งเสียงร้องแบะๆ บอกว่ามันหิวแล้ว ถ้าแกะไม่มีความอยากอาหารเป็นสิ่งผิดปกติที่พบได้ง่ายแสดงว่าแกะป่วย และในเวลาเดียวกัน อาหารเป็นสิ่งวิเศษที่กระตุ้นดลใจพวกมัน นอกจากฝูงสุนัขที่ดี ถังของเมล็ดข้าวเป็นปกติที่จะชุมนุมและเคลื่อนย้ายแกะ ให้อาหารพวกเมล็ดข้าว ดูแลแกะเป็นมิตรและแทบจะไม่ทำให้กลัวโดยคน
แกะใช้เวลาประมาณ 15 % ของแต่ละวันในการนอน แต่อาจนอนลงและพักผ่อนในเวลาอื่นๆ ในเวลาพักผ่อนพวกมันจะถ่ายอุจจาระและยืดเส้นยืดสาย แกะจะฝืนใจมากในเวลาที่มันเจ็บปวด แกะจะใช้เวลานานที่จะนอนลงถ้ามันเจ็บปวด แกะจะไม่สามารถผ่อนคลายภายใต้ความกดดัน การเคี้ยวบดฟันก็เป็นอีกสัญญาณที่บอกว่าแกะเจ็บปวด
ลูกแกะขี้เล่น ( playful lambs )
สำหรับลูกแกะต้องหมั่นดูแล 1-2 ครั้งต่อชั่วโมง ระหว่างสัปดาห์แรก ลูกแกะจะร้อง แบะๆ อยู่ตลอดเวลาซึ่งเป็นไปได้มากที่มันหิวและอาหารไม่เพียงพอ และจะลดลงเมื่อมันเติบโตขึ้น ลูกแกะจะนอน วันละ 8-12 ชั่วโมงต่อวัน ในเลาที่มันงีบหลับ มันจะมองหาแม่ของมันและเข้าไปนอนใกล้ๆแม่ของมันเท่าที่จะเป็นไปได้ ลูกแกะส่วนมากจะร่าเริงมาก มันจะเล่นกันเป็นกลุ่มซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา ลูกแกะรักที่จะปีนป่าย เพราะธรรมชาติของมันคืออยากรู้อยากเห็นสิ่งรอบๆตัวมัน และความอยากรู้อยากเห็นนี้เองทำให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นได้ง่ายๆ และเมื่อลูกแกโตขึ้น มันจะใช้เวลาอยู่กับแม่น้อยลงและใช้เวลากับเพื่อนมากขึ้น มันจะให้เวลาส่วนมากเพื่อค้นหาอาหาร และเล่นลดลงหลังจากมันอายุ 4 เดือน
การเฝ้าระวังของแกะตัวผู้ ( watch out for rams)
แม้ว่าปกติแล้วแกะจะเป็นสัตว์ทีเชื่อง ไม่ดุร้าย แต่ไม่ใช่ส่วนมากของแกะตัวผู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูผสมพันธุ์ แกตัวผู้จะดุร้ายมาก และเป็นสาเหตุของบาดแผล และอาจตายได้ แกะตัวผู้ไม่เคยไว้ใจแม้มันจะดูเป็นมิตรคล้ายสัตว์เลี้ยงก็ตาม และที่สำคัญควรจำไว้เสมอว่า แกะตัวผู้ไม่เคยหันหลังให้คุณ ไม่ควรให้เด็กเข้าใกล้แกะตัวผู้ในฤดูผสมพันธุ์
การเอาหัวชนเป็นธรรมชาติและพฤติกรรมการเรียนรู้ของแกะ แกะตัวผู้มีการเอาหัวชนกันมากในฤดูการชนเขาและตอนที่แกะตัวเมียเป็นสัด การชนหัวนำไปสู่การคัดเลือกผู้นำฝูง การทำแบบนี้เป็นพฤติกรรมที่ท้าทายหรือดุร้าย ในปกติ แกะตัวผู้มองคุณเป็นส่วนหนึ่งของฝูงมันและต้องการที่จะเป็นผู้นำคุณ ในบางเวลาเท่านั้นที่แกะตัวเมียจะดุร้ายหลังจากคลอด เพื่อปกป้องลูกของมัน
แกะโง่ไหม ?
แกะได้ขึ้นชื่อในเรื่องความโง่มานานแล้ว เพราะพฤติกรรมของมันที่ชอบอยู่เป็นกลุ่ม ไม่มีสัญชาตญาณเฉพาะตัว และขาดความคิดริเริ่ม แต่พวกมันเชื่องและไม่ก้าวร้าว แต่พวกมันสามารถคำรามได้ในบางกรณี
แกะที่หิวจะทำลายแนวป้องกัน
แกะที่หิวใน Yorkshire Moors จะทำลายแนวป้องกันสวนของหมู่บ้าน โดยมันจะนอนหมอบลงกับพื้น และกลิ้งหมุนตัวจนกระทั่งแนวป้องกันราบไป
การจดจำของแกะตัวเมีย
แกะมีความจำดี โดยจำจากใบหน้าได้ดี มันสามารถจำใบหน้าแกะด้วยกันได้มากกว่า 50 ตัวได้นานถึง 2 ปี และยังสามารถจำใบหน้าคนเลี้ยงได้ดีอีกด้วย
ความมหัศจรรย์ของแกะ
แกะมีการเรียนรู้แบบจดจำเพื่อนำไปปรับปรุงหรือแก้ไข โดยการทดลองโดยทดสอบให้แกะเดินอยู่ในเขาวงกต วันแรกแกะใช้เวลาเฉลี่ย 90 นาทีในการหาทางออก ทำเช่นนี้จนถึงวันที่ 3 พบว่า แกะใช้เวลาลดลงถึง 2-3 เท่า และทดลองต่อมาหลายวันแกะเดินออกมาได้โดยไม่ผิดเลย
แกะรักษาตัวเองได้
แกะสามารถรักษาตัวเองได้ โดยเรียนรู้ที่จะกินอาหารที่ทำให้พวกมันรู้สึกดี
แกะจ่าฝูง
แกะจ่าฝูงสายพันธุ์ Icelandic มีความสามารถพิเศษที่สามารถนำฝูงแกะของตนกลับบ้านแม้จะต้องผ่านหิมะ พายุน้ำแข็ง ข้ามแม่น้ำ และสิ่งกีดขวามต่างๆ
2) ในพระคัมภีร์
มีข้อเสียอยู่บ้างเกี่ยวกับนิสัยของแกะ คือ มันหลงทางและเจิ่นไปง่ายๆ เพราะเหตุนี้แกะจึงมักถูกนำมาเปรียบเทียบกับมนุษย์ ซึ่งก็หลงเจิ่นไปได้ง่ายๆเช่นเดียวกัน (อิสยาห์ 53:6, มัทธิว 10:6, 18:12) แกะจำเป็นต้องมีผู้เลี้ยง เพื่อป้องกันอันตรายให้มัน และเป็นผู้นำมัน ความจริงเรื่องแกะและผู้เลี้ยงนี้ ก็ได้ใช้อธิบายเปรียบเทียบเกี่ยวกับมนุษย์ด้วย คือ มนุษย์จำต้องมีพระเจ้าเป็นผู้ทรงนำ (กันดารวิถี 27:17, มัทธิว 10:16, ยอห์น 10:11, 27, 21:15-17, 1เปโตร 5:1-4)
2.1 อะไรที่ทำอันตรายต่อฝูงแกะได้บ้าง
Matt 7:15 “ท่านทั้งหลายจงระวังผู้เผยพระวจนะเท็จ ที่มาหาท่านนุ่งห่มดุจแกะ แต่ภายในเขาร้ายกาจดุจหมาป่า
• ผู้เผยพระวจนะเท็จ ปลอมตัวมารูปลักษณ์เหมือนแกะ แต่ข้างในร้ายกาจเหมือนหมาป่า
Matt 9:36 และเมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นประชาชนก็ทรงสงสารเขา ด้วยเขาถูกรังควานและไร้ที่พึ่งดุจฝูงแกะไม่มีผู้เลี้ยง
Matt 26:31 ครั้งนั้นพระเยซูตรัสกับเหล่าสาวกว่า “ในคืนวันนี้ท่านทุกคนจะทิ้งเรา ด้วยมีคำเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า เราจะประหารผู้เลี้ยงแกะ และแกะฝูงนั้น จะกระจัดกระจายไป
Mark 14:27 พระเยซูจึงตรัสกับเหล่าสาวกว่า “ท่านทุกคนจะทิ้งเรา ด้วยมีคำเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า ‘เราจะประหารผู้เลี้ยงแกะ และแกะฝูงนั้นจะกระจัดกระจายไป’
• ถูกรังควาน ไร้ที่พึ่ง เพราะไม่มีผู้เลี้ยง
Matt 12:11 พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า “ถ้าผู้ใดในพวกท่านมีแกะตัวเดียวและแกะตัวนั้นตกบ่อในวันสะบาโต ผู้นั้นจะไม่ฉุดลากแกะตัวนั้นขึ้นหรือ
Matt 12:12 มนุษย์คนหนึ่งย่อมประเสริฐยิ่งกว่าแกะมากทีเดียว เหตุฉะนั้นจึงอนุญาตให้ทำการดีได้ในวันสะบาโต”
Matt 12:13 แล้วพระองค์ตรัสกับคนมือลีบนั้นว่า “จงเหยียดมือออกเถิด” เขาก็เหยียดออก และมือนั้นก็หายเป็นปกติเหมือนมืออีกข้างหนึ่ง
Matt 12:14 ฝ่ายพวกฟาริสีก็ออกไปปรึกษากันว่า จะทำอย่างไรจึงจะฆ่าพระองค์ได้
• ต้องช่วยแกะ เมื่อแกะเดินออกนอกทาง ตกหลุมตกบ่อ
Matt 15:24 พระองค์ตรัสตอบว่า “เรามิได้รับใช้มาหาผู้ใด เว้นแต่แกะหลงของวงศ์วานอิสราเอล”
Matt 18:12 ท่านทั้งหลายคิดเห็นอย่างไร ถ้าผู้หนึ่งมีแกะอยู่ร้อยตัว ตัวหนึ่งหลงหายไปจากฝูง ผู้นั้นจะไม่ละแกะเก้าสิบเก้าตัวไว้บนภูเขา แล้วไปเที่ยวหาตัวที่หายนั้นหรือ
Matt 18:13 เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ถ้าผู้นั้นพบแกะตัวที่หาย เขาจะมีความเปรมปรีดิ์ยิ่งกว่าที่มีแกะเก้าสิบเก้าตัวที่มิได้หลงหายนั้น
Matt 18:14 อย่างนั้นแหละ พระบิดาของท่านผู้ทรงสถิตในสวรรค์ ไม่ทรงปรารถนาให้ผู้เล็กน้อยเหล่านี้สักคนหนึ่งพินาศไปเลย
• ช่วยแกะที่หลงหายไปจากฝูง
2.2 สิ่งที่ควรทำ
Matt 10:6 แต่ว่าจงไปหาแกะหลงของวงศ์วานอิสราเอลนั้นดีกว่า
Matt 10:7 จงไปพลางประกาศพลางว่า ‘แผ่นดินสวรรค์มาใกล้แล้ว’
Matt 10:8 จงรักษาคนเจ็บป่วยให้หาย คนตายแล้วให้ฟื้น คนโรคเรื้อนให้หายสะอาด และจงขับผีให้ออก ท่านทั้งหลายได้รับเปล่าๆ จงให้เปล่าๆ
Matt 10:9 อย่าหาเหรียญทองคำหรือเงินหรือทองแดงไว้ในไถ้ของท่าน
Matt 10:10 หรือย่ามใช้ตามทาง หรือเสื้อ หรือถือไม้เท้า หรือสวมรองเท้า เพราะว่าผู้ทำงานสมควรจะได้อาหารกิน
Matt 10:11 เมื่อท่านมาถึงนครใดหรือหมู่บ้านใด จงสืบดูว่าใครเป็นคนเหมาะสมในที่นั้น แล้วจงไปอาศัยกับผู้นั้น จนกว่าจะจากไป
Matt 10:12 ขณะเมื่อขึ้นเรือน จงให้พรแก่ครัวเรือนนั้น
Matt 10:13 ถ้าครัวเรือนนั้นสมควรรับพร ก็ให้สันติสุขของท่านอยู่กับเรือนนั้น แต่ถ้าครัวเรือนนั้นไม่สมควรรับพร ก็ให้สันติสุขนั้นกลับคืนมาสู่ท่านอีก
Matt 10:14 ถ้าผู้ใดไม่ต้อนรับท่านทั้งหลายและไม่ฟังคำของท่าน เมื่อจะออกจากเรือนนั้นเมืองนั้น จงสะบัดผงคลีที่ติดเท้าของท่านออกเสีย เพื่อแสดงว่าท่านไม่รับผิดชอบต่อไป
Matt 10:15 เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ในวันพิพากษานั้น โทษของเมืองโสโดม และเมืองโกโมราห์จะเบากว่าโทษของเมืองนั้น
Matt 10:16 “ดูเถิด เราใช้พวกท่านไปดุจแกะอยู่ท่ามกลางหมาป่า เหตุฉะนั้นจงฉลาดเหมือนงู และไม่มีภัยเหมือนนกพิราบ
• ประกาศเรื่องแผ่นดินสวรรค์มาใกล้แล้ว :7
• รักษาคนเจ็บป่วย :8
• อยู่อาศัยกับผู้ที่ต้อนรับ :9-11
• ขอพระพรพระเจ้าสำหรับครัวเรือนนั้น :12-13
• สั่งสอนพระคำพระเจ้าให้แก่ครัวเรือนนั้นหรือเมืองนั้น :14-15
• พระเยซูใช้ให้เราไปอยู่ท่ามกลางคนทั้งหลาย โดยมีสติปัญญา :16
2.3 ผลในวันสุดท้าย
Matt 25:31 “เมื่อบุตรมนุษย์ทรงพระสิริเสด็จมากับทั้งหมู่ทูตสวรรค์ เมื่อนั้นพระองค์จะประทับบนพระที่นั่งอันรุ่งเรืองของพระองค์
Matt 25:32 บรรดาประชาชาติต่างๆ จะประชุมพร้อมกันต่อพระพักตร์พระองค์ และพระองค์จะทรงแยกมนุษย์ทั้งหลายออกเป็นสองพวก เหมือนอย่างผู้เลี้ยงแกะจะแยกแกะออกจากแพะ
Matt 25:33 ส่วนฝูงแกะนั้นจะทรงจัดให้อยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระองค์ แต่ฝูงแพะนั้นจะทรงจัดให้อยู่เบื้องซ้าย
Matt 25:34 ขณะนั้น พระมหากษัตริย์จะตรัสแก่บรรดาผู้ที่อยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระองค์ว่า ‘ท่านทั้งหลายที่ได้รับพระพรจากพระบิดาของเรา จงมารับเอาราชอาณาจักร ซึ่งได้ตระเตรียมไว้สำหรับท่านทั้งหลายตั้งแต่แรกสร้างโลก
Matt 25:35 เพราะว่าเมื่อเราหิว ท่านทั้งหลายก็ได้จัดหาให้เรากิน เรากระหายน้ำ ท่านก็ให้เราดื่ม เราเป็นแขกแปลกหน้า ท่านก็ได้ต้อนรับเราไว้
Matt 25:36 เราเปลือยกายท่านก็ได้ให้เสื้อผ้าเรานุ่งห่ม เมื่อเราเจ็บป่วยท่านก็ได้มาเยี่ยมเอาใจใส่เรา เมื่อเราต้องจำอยู่ในพันธนาคาร ท่านก็ได้มาเยี่ยมเรา’
Matt 25:37 เวลานั้นบรรดาผู้ชอบธรรมจะกราบทูลว่า ‘พระองค์เจ้าข้า ที่ข้าพระองค์เห็นพระองค์ทรงหิวหรือทรงกระหายน้ำ และได้จัดมาถวายแด่พระองค์แต่เมื่อไร
Matt 25:38 ที่ข้าพระองค์ได้เห็นพระองค์ทรงเป็นแขกแปลกหน้า และได้ต้อนรับไว้ หรือเปลือยพระกาย และได้สวมฉลองพระองค์ให้แต่เมื่อไร
Matt 25:39 ที่ข้าพระองค์เห็นพระองค์ประชวรหรือต้องจำอยู่ในพันธนาคาร และได้มาเฝ้าพระองค์นั้นแต่เมื่อไร’
Matt 25:40 แล้วพระมหากษัตริย์จะตรัสกับเขาว่า ‘เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ซึ่งท่านได้กระทำแก่คนใดคนหนึ่งในพวกพี่น้องของเรานี้ ถึงแม้จะต่ำต้อยเพียงไร ก็เหมือนได้กระทำแก่เราด้วย’
Matt 25:41 พระองค์จะตรัสกับบรรดาผู้ที่อยู่เบื้องซ้ายพระหัตถ์ของพระองค์ว่า ‘ท่านทั้งหลายผู้ต้องแช่งสาปจงถอยไปจากเรา เข้าไปอยู่ในไฟซึ่งไหม้อยู่เป็นนิตย์ ซึ่งเตรียมไว้สำหรับมารร้ายและสมุนของมันนั้น
Matt 25:42 เพราะว่าเมื่อเราหิวท่านก็มิได้ให้เรากิน เรากระหายน้ำท่านก็มิได้ให้เราดื่ม
Matt 25:43 เราเป็นแขกแปลกหน้า ท่านก็ไม่ได้ต้อนรับเราไว้ เราเปลือยกาย ท่านก็ไม่ได้ให้เสื้อผ้าเรานุ่งห่ม เราเจ็บป่วยและต้องจำอยู่ในพันธนาคาร ท่านไม่ได้เยี่ยมเรา’
Matt 25:44 เขาทั้งหลายจะทูลว่า ‘พระองค์เจ้าข้า ที่ข้าพระองค์ได้เห็นพระองค์ทรงหิวหรือทรงกระหายน้ำ หรือทรงเป็นแขกแปลกหน้าหรือเปลือยพระกาย หรือประชวร หรือต้องจำอยู่ในพันธนาคาร และข้าพระองค์มิได้ปรนนิบัติพระองค์นั้นแต่เมื่อไร’
Matt 25:45 เมื่อนั้นพระองค์จะตรัสกับเขาว่า ‘เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ซึ่งท่านมิได้กระทำแก่ผู้ต่ำต้อยที่สุดสักคนหนึ่งในพวกนี้ ก็เหมือนท่านมิได้กระทำแก่เราด้วย’
Matt 25:46 และพวกเหล่านี้จะต้องออกไปรับโทษอยู่เป็นนิตย์ แต่ผู้ชอบธรรมจะเข้าสู่ชีวิตนิรันดร์”
• แยกแกะออกจากแพะ แยกผู้ชอบธรรมออกมาจากผู้ที่ต้องรับโทษ รับพระพรรับราชอาณาจักรเพราะพวกเขาต้อนรับพระองค์ ผู้ต้องแช่งสาปจะอยู่ในไฟที่ซึ่งมารร้ายและสมุนของมันอยู่เพราะพวกเขาไม่ได้ต้อนรับพระองค์
• สิ่งที่ปฏิบัติกับคนเล็กน้อยเป็นเหมือนการปฏิบัติต่อพระเจ้า
3. สิ่งที่เป็นอันตรายต่อฝูงแกะที่ได้กล่าวไว้ในพระคัมภีร์
ชีวิตมนุษย์ประกอบไปด้วยสามส่วน ร่างกาย จิตใจ จิตวิญญาณ ทั้งสามส่วนมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกัน เราควรให้ข้อแนะนำแก่ฝูงแกะให้ระมัดระวังชีวิตทั้งสามส่วนนี้
ก. ร่างกาย ดูแลร่างกายให้มีสุขภาพที่แข็งแรง สมวัย ตรวจสุขภาพร่างกายเป็นประจำ
ข. จิตใจ เมื่อร่างกายอ่อนแอก็ส่งผลต่อจิตใจของเราด้วย
ค. จิตวิญญาณ จิตใจไม่ปกติ จิตวิญญาณก็พลอยไม่ปกติไปด้วย จิตวิญญาณต้องรับการเลี้ยงดูเติบโตขึ้นด้วยพระวจนะของพระเจ้า
การภาวนาพระคำ จดบันทึกสิ่งที่จะเป็นอันตรายต่อชีวิตเรา ที่เราได้เห็นจากพระคัมภีร์ แล้วใช้แบ่งปันกันในชั่วโมงที่ 10
การบ้าน – ให้อ่านหนังสือพระกิตติคุณ 4 เล่ม
ประทับใจผู้เลี้ยงแบบพระคริสต์ จากพระกิตติคุณ 4 เล่ม
ให้ผู้เรียนอ่านและบันทึกสิ่งที่ประทับใจจากชีวิตผู้เลี้ยงแบบพระเยซู
เสียงแกะร้องด้วยความตกใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น