วันเสาร์ที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

PP Explore Vietnam

PP Explore Vietnam

หากเราพูดถึงประเทศแถบอินโดจีน นั่นหมายถึง ประเทศเมียนมาร์ ลาว เวียดนาม กัมพูชา รวมทั้งประเทศไทย บรรดาเผ่าพันธุ์กลุ่มต่างๆที่อาศัยในประเทศไทยจะมีจำนวนหนึ่งที่มีอยู่ในประเทศแถบอินโดจีนด้วย ความจริงแล้วกลุ่มคนเหล่านี้อพยพย้ายมาจากประเทศจีนลงมาทางตอนใต้
ครั้งนี้เราจะลองมาค้นคว้าหาข้อมูลเกี่ยวกับชาวเวียดนามและเผ่าพันธุ์ต่างๆกันบ้าง จะขอพูดถึง 2 กรณีด้วยกันคือคนในเวียดนามและคนไทยเชื้อสายเวียดนาม ซึ่งได้ย้ายมาจากประเทศเวียดนามอาศัยในเมืองไทยถึง 3 ชั่วอายุคนแล้ว โดยเฉพาะที่จังหวัดนครพนม "นครพนม" นับได้ว่าเป็นจังหวัดหนึ่งที่มีชาวเวียดนามอพยพมาอยู่อาศัยเป็นจำนวนไม่น้อย พวกเขาเหล่านี้หลบหนีภัยสงครามข้ามลาวและมายังผืนแผ่นดินสยามอันร่มเย็นตั้งแต่คราวที่ฝรั่งเศสเข้ายึดครองในสมัยรัชกาลที่ 5 และตอนสงครามอินโดจีน

ในตอนเช้าตรู่และยามเย็นบริเวณตลาดเทศบาลและตลาดโต้รุ่งเราจะเห็นคนไทยเชื้อสายเวียดนามยังคงขายอาหารที่เป็นลักษณะเฉพาะของชาวเวียดนามอยู่ไม่ว่าจะเป็นข้าวต้มเส้น แบ๋งก๋วนขนมกินเล่นแบบเวียดนาม อีกทั้งขนมปังบาเก็ต และไข่กระทะให้ได้ลองลิ้มชิมรส
อย่างไรก็ตามที่นี่ยังมีโรงเรียนสอนภาษาเวียดนามให้กับคนนครพนมเพื่อให้ยังคงสามารถอ่านและเขียนภาษาเวียดนามได้อย่างคล่องแคล่วโดยตั้งชื่อว่า"โรงเรียนสอนภาษาเพื่อนบ้าน" ซึ่งมีทั้งเด็กๆและผู้ใหญ่ที่สนใจในภาษาดั้งเดิมของตนมาเรียนเป็นจำนวนมาก
สำหรับชาวไทยเชื้อสายเวียดนามที่นี่ไม่ได้มีการจัดตั้งเป็นสมาคมอย่างเช่นชาวไทยเชื้อสายจีนที่มีการตั้งสมาคมรวมตัวกันอย่างเหนียวแน่นตามแซ่และเชื้อสายในหลายจังหวัดของประเทศไทย "คนไทยเชื้อสายเวียดนามที่นี่จะรวมตัวกันบางโอกาสอย่างเช่นหากมีงานศพหรืองานแต่งงานก็จะมีการพบปะกันบ้างเป็นครั้งคราว"
คนไทยเชื้อสายเวียดนามรุ่นเก่าที่ย้ายเข้ามาในไทยในยุคแรกนั้นจะประกอบอาชีพเกษตรกรรม แต่ปัจจุบันนี้มีจำนวนไม่น้อยที่สามารถก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาได้ในระดับนักธุรกิจแนวหน้าของจังหวัด ซึ่งร้านค้าในตัวเทศบาลส่วนใหญ่นั้นจะเป็นของลูกหลานชาวเวียดนามทั้งสิ้น อย่างไรก็ตามยังมีชาวไทยเชื้อสายเวียดนามที่ยังคงรักที่จะประกอบอาชีพเกษตรกรรมปลูกผักทำไร่ ไถนาซึ่งส่วนใหญ่อยู่นอกเขตเทศบาลอย่างชุมชนที่บ้านนาจอก บ้านพลบก บ้านดอนโมง บ้านหนองแสง บ้านวัดป่า และบ้านนาราชควาย ในเขตอ.เมือง นครพนม
"บ้านนาจอก" บ้านแห่งนี้อยู่ในเขตอ.เมือง ซึ่งในกลุ่มนักปฏิวัติยุคคอมมิวนิสต์ฟูเฟื่องจะรู้จักกันว่าที่แห่งนี้เป็นจุดหนึ่งในไทยที่อดีตประธานาธิบดีโฮจิมินห์ของเวียดนามหรือที่เรียกกันสั้นๆว่าลุงโฮใช้เป็นที่พำนักและวางแผนเพื่อกลับไปกอบกู้เอกราช ในปัจจุบันหมู่บ้านแห่งนี้ได้ประกาศเป็นหมู่บ้านมิตรภาพไทย – เวียดนาม นับได้ว่าหมู่บ้านแห่งนี้เป็นคนไทยเชื้อสายเวียดนามทั้งหมู่บ้านที่มีบรรพบุรุษอพยพมาจากจังหวัดห่าติ๋งห์

สำหรับประเทศเวียดนามเองมีประชากรถึง 84,238,000 คน (อันดับที่ 12) ในขณะที่มีพื้นที่ประเทศ 331,689 กม.² (อันดับที่ 65) การเมืองของเวียดนามมีเสถียรภาพ เนื่องจากมีพรรคคอมมิวนิสต์ เป็นองค์กรที่มีอำนาจ สูงสุดผูกขาดการชี้นำภายใต้ระบบผู้นำร่วม (collective leadership) ที่คานอำนาจระหว่างกลุ่มผู้นำ ประเทศเวียดนามแบ่งเป็น 59 จังหวัด (tỉnh: ติ้ญ) และ 5 เทศบาลนคร* มีภาษาที่ใช้ 103 ภาษา จากการสำรวจในปี พ.ศ. 2542 ประเทศเวียดนามมีประชากรถึง 80% ที่ถือว่าตนเองไม่มีศาสนา ที่เหลือนั้นนับถือ ลัทธิเต๋า พุทธมหายาน โรมันคาตอลิก โปรแตสเตนท์ และ อื่นๆ แต่ก็มีชาวมุสลิมที่อาศัยอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ ซึ่งเป็นชาวจาม
จากการศึกษาของธนาคารโลกพบว่าในช่วงทศวรรษที่ 1980 เวียดนามเป็นประเทศที่ยากจนที่สุดประเทศหนึ่ง ประชากรประมาณร้อยละเจ็ดสิบมีชีวิตความเป็นอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจน ภายหลังการปฏิรูป Doi Moi ในปี 1986 ทิศทางการพัฒนาเศรษฐกิจของเวียดนาม ได้เปลี่ยนแปลงจากการวางแผนไปสู่การใช้กลไกตลาด มาเป็นเครื่องมือในการพัฒนาเศรษฐกิจ โดยใช้การส่งออกเป็นตัวขับเคลื่อนเศรษฐกิจ มีการให้สิทธิประโยชน์ แก่นักลงทุนต่างชาติที่เข้ามาลงทุนในประเทศประกอบกับการที่เวียดนามเป็นประเทศที่มีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ ประชาชนมีการศึกษาดี พูดได้หลายภาษา มีพื้นที่ติดชายฝั่งทะเล และมีค่าแรงต่ำ ทำให้สามารถดึงดูดเงินลงทุนจากต่างประเทศได้อย่างต่อเนื่อง
เวียดนามตั้งเป้าไว้ว่า จะต้องเป็นประเทศอุตสาหกรรมให้ได้ภายในปี 2020 โดยมีหลักการพัฒนาประเทศว่า “ผู้คนมั่งมี ประเทศชาติเข้มแข็ง มีความเสมอภาค เป็นประชาธิปไตย และมีสังคมที่ก้าวหน้า” (Prosperous people, strong nation, equal, democratic and civilized society)
เวียดนามถือได้ว่าเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่งในกลุ่มอินโดจีน ได้พัฒนาเรื่องการค้าและการท่องเที่ยวรวดเร็วมาก มีสถานที่และโบราณสถานที่สำคัญ ไม่ว่าจะเป็นฮาลองเบย์ ฮอยอัน เว้ และมิเซิล ถือว่าเป็นมรดกโลกแห่งหนึ่งที่ได้รับจาก UNESCO เมืองนาธานเป็นเมืองที่ชายหาดสวยงามและมีชื่อเสียง ไม่แพ้ภูเก็ต เมืองดาลัดเป็นเมืองสวิสเซอร์แลนด์ในเอเชีย เมืองเดียนเบียนฟูใช้ภาษาแบบภาษาไทยอย่างชัดเจน ฮานอย ดานัง เว้ และโฮจิมินห์ เป็นเมืองที่คนไทยรู้จักดี
ถ้าเราจะนำความรักของพระเจ้าไปสู่พวกเขา เราอาจเริ่มต้นจากบ้านเราก่อน โดยเฉพาะที่จังหวัดนครพนม หากเรามีคนเชื้อสายเวียดนามสนใจเรื่องราวพระเจ้า ไม่ช้าเราคงได้เห็นคริสตจักรของคนเวียดนามถือกำเนิดขึ้นมาก็เป็นไปได้ โปรดอธิษฐานเผื่อ อย่าลืมว่า ถ้าท่านมีความคิดดีดี ข้อมูลดีดี ส่งมาได้ที่ผม ppexplore@gmail.com ครั้งต่อไป เราจะลองไปสำรวจดูประเทศเมียนมาร์บ้างว่าเป็นอย่างไร



ข้อมูลจาก wikipedia บทความจากนสพ.ผู้จัดการ และ เว็บไซค์ของกระทรวงการต่างประเทศ thaiindochina.com หน้าต่างความคิด : เกียรติอนันต์ ล้วนแก้ว คณะเศรษฐศาสตร์ กรุงเทพธุรกิจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น